Life Goes On

รอด!!!

วันนี้เผารูปเล่มได้ทันหวุดหวิด

เหมือนโดนอะไรขัดขวางตลอด

เริ่มจากเมื่อคืนทำอยู่ดีๆก็แฮงค์

ตื่นมาเลยต้องรีบเผาซะ

 

พอจะปริ้นท์

หมึกเสือกหมดอีก

 

จะรีบออกมาคณะ

รถไฟก็ดีเลย์ 1 ชม.

 

ตัดสินใจออกมารอรถเมล์

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปมันก็ไม่มา

ต้องกลับมาขึ้นรถไฟอยู่ดี

 

พอมาถึง ก็ปริ้นท์ผิด ปริ้นท์ถูก

เสียไป 4-5 หน้า

 

พอเอาไปเข้ารูปเล่ม

หมึกหน้าปกเสือกไม่แห้ง

ปกงามๆของกรู เละซ้า

 

แต่สุดท้าย กรูก็จบวะ 555

เป็นความดีใจ ในความเส้าเล็กน้อย

 

จบแล้ว จริงๆน่ะเหรอ

ไม่ม้าง ชีวิตยังอีกยาวไกล

ถึงเรียนจบไป ก็เรียนต่ออยู่ดี

ไม่เรียน ป.ตรี ป.โทต่อ

ก็ต้องเรียนรู้ชีวิตอยู่ดีนั่นล่ะ

 

ถึงจากกับเพื่อนไปวันนี้

ใช่ว่าวันหน้าจะไม่ได้เจอกันอีก

ถึงจะคิดได้แบบนี้

มันก็แอบโหวงๆอยู่เหมือนกัน

ไม่งั้นคนเราคงเป็นเครื่องจักรไปหมด

 

"คน"ยังเป็น"คน"ได้

เพราะ"คน"มี"ใจ"

เพราะฉะนั้นถ้าคิดได้แต่ทำไม่ได้

ก็เพราะเรายังเป็น"คน"นี่เอง

 

พล่ามอะไรของกูวะเนี่ย เหอๆ

ไม่ใช่อะไรหรอก พรุ่งนี้จะไม่อยู่แล้วไง

จะหายไปอยู่อุบลจนสิ้นเดือนนู่น

แปลว่า เราจะไม่ได้แตะคอม

อัพบล็อก เชคเมล

เป็นเวลาเกือบเดือนแน่ะ

 

เห้อ คงเหงาแย่เลย

ถ้ารักกันจริง ช่วยเม้นกันเยอะๆน้า

กลับมาเปิดดูจะได้อุ่นๆหัวใจ อิอิ

 

รักและคิดถึงเพื่อนๆทุกคนง่ะ