กลับมาจากค่ายแล้วครับท่าน….
อยู่ครบเต็มค่ายแล้วมันสะใจแบบนี้นี่เอง
ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง จากพื้นที่โล่งๆ
ค่อยๆกลายมาเป็นศาลาหลังใหญ่
เป็นค่ายที่ full option ที่สุดเท่าที่เคย
ไปมาเลยนะเนี่ย ขนาดคนน้อย ยังทำกัน
ไปได้ เอากับเค้าเลยเนี่ย
จริงๆอยากจะเล่าเหตุการณ์ในค่าย
จนหมดอยู่หรอกนะ แต่คงจะยาวเว่อไป
จนคนเห็นก็หลับก่อน เราจึงจะนำเฉพาะ
ช็อตเด็ดๆ มาให้ชมกัน ใครอ่านแล้ว งง
ก็ขออภัยด้วย เพราะอาจมัศัพท์วงใน
รวมอยู่ด้วยนะขะรับ
อยู่ครบเต็มค่ายแล้วมันสะใจแบบนี้นี่เอง
ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง จากพื้นที่โล่งๆ
ค่อยๆกลายมาเป็นศาลาหลังใหญ่
เป็นค่ายที่ full option ที่สุดเท่าที่เคย
ไปมาเลยนะเนี่ย ขนาดคนน้อย ยังทำกัน
ไปได้ เอากับเค้าเลยเนี่ย
จริงๆอยากจะเล่าเหตุการณ์ในค่าย
จนหมดอยู่หรอกนะ แต่คงจะยาวเว่อไป
จนคนเห็นก็หลับก่อน เราจึงจะนำเฉพาะ
ช็อตเด็ดๆ มาให้ชมกัน ใครอ่านแล้ว งง
ก็ขออภัยด้วย เพราะอาจมัศัพท์วงใน
รวมอยู่ด้วยนะขะรับ
ค่ายร่องเข
11-28 มี.ค. 2549
11-28 มี.ค. 2549
ไอ้เอี้ยง : มาสคอตประจำค่ายนี้นะครับ ไม่ใช่หมาไม่ใช่แมวอย่างที่เคย แต่เป็นนกเอี้ยงครับ ใครจะไปคิด แล้วไม่ตาม ผอค.ด้วยนะครับ ตามไอ้ตุ๊ก แล้วไปไล่จิกท่าน ผอค.ชุ แทนซะงั้น ที่ว่าตามไอ้ตุ๊กนี่ มันตามจริงนะ ไม่ว่าจะกินข้าว อาบน้ำ เข้าส้วม ทำงาน มันตามตลอด แสนรู้อีกต่างหาก วันที่ไอ้ตุ๊กอยู่ สวก. มีการมาจิกปลุกตอนเช้า 6โมงเป๊ะ แจ๋วจริงๆ หลายๆคนคิดว่าค่ายนี้คงได้มี เอี้ยงย่าง ซักมื้อแล้วสิ
ลุง & the gang (The SKAP) : กลุ่มคนระดับสูงผู้ยืนหยัดอยู่กับค่ายเรามานาน โดยเฉพาะหัวหน้า Gang ผู้เปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ และความกระตือรือล้นที่จะถ่ายทอดให้กับพวกเรา ขอขอบพระคุณเป็นอย่างมั่ก มั่ก มั่ก มั่ก มั่ก มั่ก มั่ก แง่มๆ
ของเค้าดีจริงๆ : วลีที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดในช่วงต้นๆค่าย จากการบัญญัติขึ้นของกัมปนาท ดูๆแล้วก็เป็นประโยคง่ายๆ แต่พอพูดไปเรื่อยๆแล้ว ได้อารมณ์ดีจริง ก็เลยถูกนำไปใช้กันอย่างแพร่หลายก่อนได้รับอนุญาตซะอีก แหม่ ของเค้าดีจริงๆนะเนี่ย
อันนั้นก็บ้านทองคำ อันนี้ก็บ้านทองคำ ไม่ต่างๆ : อีก 1 ประโยคเด็ดของท่านกัมอีกแล้วคับ จนบัดนี้ยังไม่เข้าใจว่ามันแปลว่าอะไร แต่ก็ได้อารมณ์เหมือนกัน ถึงขนาดพ่อๆเอาไปพูดด้วยเฉย ทำไปได้
เนื้อควายตายในท้องหมา : อันนี้ก็เหมือนกัน ศัพท์จากท่านกัม แต่อันนี้พี่แกเอาไว้ยิงลุงแตงโมโดยเฉพาะ ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกัน หลังๆเริ่มมีเนื้ออื่นๆไปตายแทน (ลุงแตงโม=พี่สมชาย 1 ใน The gang)
พี่เปิ้ล : ชื่อจริงของเค้าคือ รองนายก อบต. แอ็ป พวกเราก็เรียกพ่อแอ๊ป แต่พ่อแกอยากให้เรียกว่าพี่ ไอ้ตุ๊กเลยจัดการเปลี่ยนเป็นพี่เปิ้ลไปซะงั้น ชาวบ้านคนอื่นฮากันตรึม
พี่โอเล่ : มีชื่อจริงว่า บางเลิง(พี่แกบอกว่าชื่อนี้สาวกรี๊ด) มีความสามารถในการร้องและเล่นบทเพลงคาราบาวได้ถึงจิตวิญญาณมาก นอกจากนั้นยังมีลูกตบวอลเล่ย์ที่รุนแรงไม่เหมือนใคร ลูกตบประสาน 2 มือ ทีเดียวพื้นกระจาย น่ากัวสุดๆ ยังไม่พอเค้ายังเป็น รปภ.ของหมู่บ้านอีกด้วย ความสามารถเหลือหลายจิงๆคนนี้
ไอ้โต้ง : เด็กในหมู่บ้านคนหนึ่ง แจ้งเกิดในวันที่มีโครงสอน จากคำบอกเล่าของพี่กัมและไอ้อ้นนะครับ วันนั้น กิจกรรมวันนั้นกำลังดำเนินไปตามปกติ แต่แล้วก็มีหมาตัวหนึ่งเข้ามาเกะกะ พี่กัมเลยบอก "..เฮ้ยโต้ง ไล่หมาหน่อยดิ๊.." ไอ้โต้งรับคำสั่ง ไม่พูดไม่จา เดินเข้าไป แล้วก็เตะเข้าที่ชายโครงไอ้หมาดัง ตั่บ ตั่บ!!! ไอ้หมาหงอไปเลยไม่กล้าแม้แต่จะเห่าแล้วก็หายตัวไป ไอ้โต้งเตะเส็ดก็กลับมานั่ง สีหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่กัมกะไอ้อ้นนั่งดู อ้าปากค้าง เด็กบ้าไรเนี่ย โหดอิ๊บอ๋าย หมายเหตุ..ไอ้โต้งเป็นเด็กอนุบาล
ไอ้ทัด : เด็กในหมู่บ้านอีกคน ที่เกือบล่อลวงพี่ๆไปเล่นน้ำได้ "..ไปเล่นน้ำกันพี่.." "..น้ำเยอะรึเปล่าล่ะ.." "เยอะๆ ท่วมหัวเลย" ท่วมหัวมันพอดี ได้แค่เอวกูเอง แม่งทำไปได้
แหม่..ไอ้หมา ไม่หน่าพล๊าดเลย : (พยายามเขียนให้เป็นเสียงเหน่ออ่ะนะ) ภาษาบ้านเกิดเด็กพระนคร น้องซีนี่เอง เป็นต้นเหตุให้เกิดอาการติดเหน่อไปทั้งค่าย น่าสังเกตว่าพอน้องซีกลับไป อาการติดเหน่อก็หายเป็นปลิดทิ้ง
แต๋วแตก : อาการตกใจสุดขีดจนทำให้เก็บอาการไม่ทัน ใครอยากรู้ว่าเป็นยังงัย เอาหนอนอ้วนๆไปให้ไอ้อ้นดูสิ เหอๆ
บีโหด : ไม่ใช่บีไหนหรอกครับ เจ้าคุณแม่บีของเรานี่แหละ แต่ก่อนคุม สวก.ก็ยังพอไหว แต่ล่าสุดคุณท่านคุมความประพฤติด้วยครับ เหตุมันเกิดขึ้นในคืนหนึ่ง ขณะที่บรรยากาศเป็นใจ ทุกคนก็ล้อมวงเข้า ปิดไฟ จุดเทียน แล้วประสบการณ์สยองก็ค่อยๆหลั่งไหลเข้ามา ผิดพลาดอยู่ข้อเดียว คุณพูอยู่ในวงนั้นด้วย เป็นเรื่องสิครับ เวลาผ่านไป คุณพูเริ่มเงียบ น้ำตาเริ่มซึม เจ้าแม่เราหรือจะทนไหว วงแตกเลยครับหุหุ ของเค้าโหดดีจริงๆนะเนี่ย
ไม้เฮี้ยน : ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะครับ ไม้หน้าสามที่เอาไว้ยึดไม้แบบเนี่ยแหละ ดูดเลือดคนไป 2 แล้ว คนแรกเลยไอ้อ้น จับไม้ไว้ให้พี่กัมตอก ไม่รูอะไรดลใจให้หัวหน้าแก๊งผ่านมา พี่กัมของขึ้นเลยครับ โป๊กๆ ปั่ก… แขนไอ้อ้นครับ เจ็บไปหนึ่ง วันถัดมา พี่กัมของเราครับ ตอกตะปูยึดไม้อันเดิมเนี่ยแหละ ตอกอยู่ดีๆไม่รู้คิดอะไร ตอกนิ้วตัวเองเล่นซะงั้น ร้องลั่นค่ายไปเลยครับท่าน
จั๊กจั่น : สามารถพบได้ทั่วไปทุกที่ โดยเฉพาะเวลาจะนอน ไม่รู้ว่ามันจะพิศวาสอะไรกะหลอดไฟนักหนา บินชนมันจัง ถ้าตกไปแถวๆน้องซีก็จะมีเสียงกรี๊ดดังขึ้น แต่ถ้าตกไปแถวๆไอ้ชุก็อาจถึงฆาตได้ ที่นี่เค้ามีเมนูเด็ดนะครับ จั๊กจั่นทอด รสชาดก็งั้นๆล่ะ แต่ถ้ามีเหล้าเข้าปาก แค่เด็ดปีกเอาไฟแช็กลนหัวก็พอ
รูดเสา : อันนี้เป็นพฤติกรรมของกระผมเอง …อย่าพึ่งคิดแบบนั้นนะครับ คิดไปกันแล้วล่ะสิ ก็แค่ขึ้นหลังคาไปทาเชนไดรท์ แล้วตอนจะลงไม่รู้จะลงยังงัยอ่ะครับ ไอ้ขุนก็บอกให้ลงตรงเสา เราก็ทำตามแต่ตอนลงมันผิดพลาดเล็กน้อย ตีนเลยไปรูดกับขอบเสา เลือดอาบเป็นแนวยาวเลยหุหุ ดีนะได้หนูพูใช้ใจช่วยรักษา แผลถึงหายเร็ว(อิอิ ล้อเล่นน้า)
หนูพู : ลูกสาวสุดรักสุดหวงของป๊ะป๋า ไม่รู้พ่อปล่อยให้ไปได้ยังงัยแต่ไปแล้วเธอก็สู้งานนะครับ ด้วยพลังข้าวเหนียวทำให้เธอสามารถก่ออิฐได้ถึง 4 แถวสวยงามด้วยกัน
ไอ้นุ : เด็กค่ายหน้าใหม่เพียงหนึ่งเดียวที่อยู่ยาวจนจบค่าย ได้กิตติศัพท์กินจุเป็นเลิศ นักเจาะไข่แดง และเด็กอู้ดีเด่นแห่งค่าย เก่งแค่ไหน ขนาดเจ้าแม่บียังเอาไม่อยู่เลยครับขอบอก
The Pith : ชาวค่ายดีเด่นอีกหนึ่งคนครับ พี่เก่าพี่แก่ ถึงแม้จะติดธุระต้องทำ Thesis อย่างหนัก แต่ก็ยังอุตส่าเจียดเวลามาค่ายจนได้ ถึงแม้จะแค่ครึ่งวันสุดท้ายก็เหอะ เอาน่ะยังมาทันทำบุญศาลานะพี่เนอะ เหอๆ
นี่เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของค่ายนี้เท่านั้นนะครับ ใครอยากจะซึมซับอารมณ์ค่ายเต็มๆมันต้องลองไปเองครับ อย่าลืมค่ายหน้า ตุลานี้ ณ สถานที่ที่กันดารแห่งประเทศไทย